Wzorzec FCI

Pochodzenie: Niemcy

Zastosowanie: Pies towarzyszący, obronny, użytkowy

Klasyfikacja FCI: Grupa II – Pinczery i sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy do bydła.

Wygląd ogólny: Doberman jest psem średniego wzrostu, silnym, o mocnej i muskularnej budowie. Dzięki swej eleganckiej sylwetce i dumnej postawie, bardzo żywemu usposobieniu jak i rezolutnemu wyrazowi stanowi idealny obraz psa.

Proporcje: Sylwetka dobermana wydaje się prawie kwadratowa, dotyczy to w szczególności psów. Dlugość tułowia, mierzona od nasady ogona, nie powinna przekraczać 5% u psów, a 10% u suk wysokości w kłębie.

Usposobienie: Usposobienie dobermana jest przyjacielskie i spokojne. Dobermana cechuje ponadto niezwykłe przywiązanie do rodziny i oddanie dzieciom. Doberman musi wykazywać się umiarkowanym temperamentem oraz umiarkowaną cietością, musi posiadać średni próg pobudliwości. Przy prawidłowym układaniu dostrzegalna jest jego wyjątkowa zdolność i chęć do pracy, odwaga oraz twardość. Szczególnie pożądane są takie cechy jak pewność siebie i nieustraszoność.

Ogólnie:

  • Głowa jest silna i proporcjonalna względem reszty ciała. Ogladana od góry ma ksztalt ściętego klina. Linia poprzeczna ciemienia (między uszami), widziana od przodu powinna być prawie prosta, tzn. nie powinna opadać ku uszom. Górny profil tworzą równoległe do siebie linie grzbietu nosa i czoła. Górna linia kości tworzących czoło opada w łagodnym zaokragleniu do karku. Łuki brwiowe są dobrze rozwinięte ale nie wystające. Bruzda czołowa jest słabo widoczna. Potylica nie powinna być zbyt mocno zaznaczona. Płaszczyzny boczne głowy, oglądane z przodu i z boku nie powinny być zbyt wypukłe. Boczne wypuklłości górnej szczęki i kości policzkowych powinny harmonijnie współgrać z ogólną długością głowy.
  • Krawędz czoła jest niewielka lecz wyraźnie rozwinięta i widoczna.
  • Nos jest dobrze wykształcony, raczej szeroki niż okragły, z dużymi nozdrzami, niezbyt wystający do przodu. Kolor wierzchołka nosa czarny u psów czarnych, u brązowych nieco jaśniejszy, jednak powinien byc odpowiednio ciemniejszy w odcieniu w stosunku do koloru szaty.
  • Kufa musi być proporcjonalna do głowy i dobrze rozwinięta. Pysk jest szeroki, szpara pyska powinna sięgać głęboko do zębów trzonowych. Musi byc odczuwalna siła uchwytu pomiędzy górnymi a dolnymi siekaczami.
  • Wargi powinny być napięte i mocno przylegające do szczęk, zapewniając jednocześnie szczelne zamknięcie pyska. Kolor warg jest ciemniejszy, u psów brązowych nieznacznie jaśniejszy. Zarówno górne jak i dolne szczęki są mocne i szerokie. Zgryz nożycowy. 42 zeby, normalnej wielkości, odpowiednio do schematu uzębienia.
  • Oczy średniej wielkości, owalne i ciemnego koloru. U psów brazowych dopuszczalny jest nieco jaśniejszy odcien. Powieki dobrze przylegają, zaś ich brzegi sa owłosione.
  • Ucho wysoko osadzone. Cięte noszone jest prosto i jest proporcjonalne do rozmiaru głowy. Ucho naturalne uznawane jest za równorzędne z uchem ciętym, powinno być ono średniej wielkości,przednim brzegiem przylegające do policzków.
  • Szyja powinna być odpowiedniej długości, proporcjonalnej w stosunku do głowy i ciała, sucha i dobrze umięśniona. Szyja wznosi się ładnie wygiętą linią, trzymana jest prosto, wykazujac wiele szlachetności.
  • Kłąb powinien być, zwłaszcza u psów, silnie zaznaczony w długości i wysokości, nadający kierunek linii grzbietu opadającej ku zadowi.
  • Grzbiet u dobermana jest krótki i mocny, szeroki i dobrze umęśniony.
  • Zad powinien opadać w sposób łagodny, prawie niezauważalny od kości krzyżowej do nasady ogona. Jest dobrze zaokrąglony, ani zadarty, ani spadzisty, szeroki z dobrą muskulaturą.
  • Długość i głębokość klatki piersiowej powinny być proporcjonalne do długości tułowia, z tymże jej głebokość, z lekko wysklepionymi żebrami, powinna wynosić okolo 1/2 wysokości psa (suki) w kłębie. Klatka piersiowa jest szeroka z dobrze rozwiniętym przedpiersiem.
  • Linia brzucha: od końca mostka do okolicy miednicy brzuch jest wyraźnie podkasany,dolna linia tułowia lekko wznosi się.
  • Ogon jest wysoko osadzony i przycięty na wysokości drugiego kręgu. W krajach, gdzie nie stosuje się kopiowania ogonów dopuszczalne są one naturalnej długości.
  • Kończyny przednie oglądane ze wszystkich stron są prostopadłe do podłoża oraz bardzo silne. Łopatka sciśle przylega do klatki piersiowej, jest dobrze umięśniona po obu stronach kości i wystaje ponad wyrostki kolczyste kręgów piersiowych. Powinna być ukośnie ustawiona, tworząc z linią podłoża kąt wynoszący 50°
  • Ramie: długie i dobrze umięśnione. Kość ramienia tworzy z łopatką kąt wynoszący 105° do 110°.
  • Łokieć: ściśle przylegający, nie wykręcony ani do wewnątrz, ani na zewnątrz.
  • Przedramie: silne i proste, dobrze umięśnione. Długość jego powinna być harmonijna względem całości tułowia.
  • Nadgarstki: silne.
  • Sródrecze: kości silne, widziane z przodu proste, z boku ustawione nieco ukośnie do podłoża (nie więcej niż 10°).
  • Łapy przednie: palce są krótkie, zwarte, wypukłe (tzw. kocia łapa). Pazury krótkie,czarne. \
  • Ogólnie: patrząc z tyłu na dobermana, sprawia on wrażenie szerokiego i zaokrąglonego w okolicy zadu i bioder, co spowodowane jest silnie rozwinięta muskulaturą miednicy i grzbietu. Kończyny tylne są silne, proste i równoległe.
  • Udo: dlługie i szerokie, silnie umięśnione.
  • Kąt stawu biodrowego powinien wynosić okolo 80° – 85° w stosunku do podłoża.
  • Kolano: staw kolanowy jest silny i utrzymany jest między udem, podudziem i rzepką. KAt kolana powinien wynosić w przybliżeniu 130°.
  • Podudzie: średniej długości, proporcjonalne względem ogólnej długości kończyny tylnej.
  • Staw skokowy: średnio silny, równoległy. Podudzie styka się ze śródstopiem pod kątem 140°.
  • Śródstopie: krótkie, prostopadłe do podłoża.
  • Łapy tylne: palce krótkie, zwarte, wypukłe. Pazury krótkie i czarne.
  • Chody: szczególnie ważne ze względu na użytkowość i ogólne wrażenie psa. Chody są elastyczne, eleganckie, zwrotne, swobodne i o długich krokach. Kończyny przednie wyrzucane są daleko do przodu. Kończyny tylne nadają daleko sięgające, sprężyste pchnięcia. Kończyna przednia i tylna po przeciwnych stronach poruszają się do przodu jednocześnie. W trakcie chodów grzbiet, stawy i scięgna powinny wykazywać siłę.
  • Skóra: skóra jest dobrze napięta i mocno pigmentowana.
  • Stan włosów: sierść krótka, twarda i gęsta, ściśle przylegająca.
  • Podszerstek: niedopuszczalny.

Wysokosc (w klębie):
u psów: 68-72 cm,
u suk: 63-68 cm.

Waga:
u psów: 40-45 kg,
u suk: 32-35 kg.

Wady dyskwalifikujące: Ogólnie: wyraźna zmiana wyrazu płci. Oczy: żółte, różnobarwne. Uzębienie: przodozgryz, zgryz cęgowy, tyłozgryz, niedobór liczby zębów według schematu zębowego. Owłosienie: białe plamy, włos długi i wełnisty, owłosienie rzadkie, łysiny. Usposobienie: psy bojaźliwe, nerwowe, agresywne. Wielkość: wzrost odbiegający od wzorca więcej niż o 2 cm. Inne: psy muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra, które całkowicie znajdują się w mosznie

źródło: www.doberman.project.imodus.pl